هر سال، بنیاد ریاست جمهوری جرالد آر. فورد جایزه ای را برای ارج نهادن به اقدامات شجاعانه سیاسی اهدا می کند. معیارها عبارتند از قدرت شخصیت، احتیاط، قاطعیت (به ویژه در مواقع بحران) و قاطعیت «در مواجهه با ناملایمات».
دیوید هیوم کنرلی، یکی از اعضای هیئت مدیره بنیاد، نامزد عالی را در ذهن داشت: لیز چانی.
قانونگذار سابق وایومینگ حرفه سیاسی خود را قربانی کرد و مؤثر بود از حزب جمهوری جدا شد برای به چالش کشیدن رئیس جمهور وقت ترامپ و کمک به نظارت بر تحقیقات کنگره قیام 6 ژانویه 2021، و همچنین ترامپ خیانتکار تلاش برای اخلال در انتخابات 2020
کنرلی که در زمان دولت فورد به عنوان عکاس کاخ سفید خدمت می کرد، در مصاحبه ای گفت: «فقط یک نفر روی کره زمین بود که باید این جایزه را دریافت می کرد. “او همه کادرها را چک کرد.”
اما کمیته اجرایی بنیاد توصیه کنرلی را نادیده گرفت و از چنی گذشت – حتی پس از اینکه دیگران این جایزه را رد کردند – با استناد به این نگرانی که او نامزد احتمالی ریاست جمهوری 2024 است، بنابراین انتخاب او می تواند معافیت مالیاتی گروه را به خطر بیندازد.
برگ انجیر آنقدر نازک است که نسیم آن را می برد.
در حقیقت، کنرلی گفت، شورای اجرایی از تلافی یک ترامپ انتقامجو در صورت بازگشت به کاخ سفید می ترسید. او اوایل هفته جاری در اعتراض به این شورا استعفا داد.
“اگر بنیاد جرالد آر. فورد در مقابل این تهدید واقعی برای دموکراسی ما ایستادگی نمی کند، کیست؟” کنرلی در نامه ای پنج صفحه ای به کمیته اجرایی گفت.
(آب کم عمق یک عمل شجاعت سیاسی نیکسون رئیس جمهور سابق را عفو کرد، سرعت بخشیدن به بهبود کشور از رسوایی واترگیت، اگرچه احتمالاً برای فورد یک کارزار انتخاباتی تلخ در سال 1976 تمام شد.)
کنرلی که شخصاً با رئیس جمهور فقید و همسرش بتی نزدیک بود، گفت: “من نمی توانم با وجدان راحت در هیئت مدیره سازمانی بمانم که نماینده جرالد آر. فورد است و شجاعت آن را نشان نمی دهد.” اکنون جایی است که رهبری آن از عوام فریبی که بزرگترین بحرانی را که کشور ما از زمان جنگ داخلی با آن مواجه بوده ایجاد و ترویج می کنند، وحشت دارد.
کنرلی در مصاحبه ای توضیح داد. او از خانه اش در لس آنجلس گفت که استعفای او به عنوان یک اقدام اعتراضی آرام بود. اما تقریباً بلافاصله وقتی کسی – نه او – نامه را به پولیتیکو فاش کرد، علنی شد.
کنرلی در حالی که صدایش خاموش می شد گفت: “هر بار چیزی را بیرون می گذارید…” عکاس برنده جایزه پولیتزر او گفت که او دهه ها را در سیاست و در اطراف آن گذرانده است، بنابراین او “ساده لوح نیست.”
در طول این مکالمه نیم ساعته، کنرلی بین خشم – “جوجه ها” که هیئت مدیره را نادیده انگاشته چنی خواند – و نگرانی از این که اقدامات او سوء تعبیر نشود، متناوب شد.
“این کار آسانی نیست. من نمی‌خواهم شبیه حمله B-52 به بنیاد فورد باشد.» تصاویری از جنگ در ویتنام به بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ آمریکا تبدیل شده اند. «این بیشتر در مورد عامل ترس است که مردم در کشور ما اکنون با آن مواجه هستند. مردم از صحبت کردن می ترسند و از رئیس جمهور سابق تشکر می کنم.
اعتراض کنرلی، هر چند صمیمانه، به راحتی می تواند به عنوان چنگ زدن مردی رد شود که فقط راهش را نگرفته است. او چنی را یکی از بهترین دوستانش نامید و به خانواده او نیز نزدیک است.
اما مشاهدات کنرلی به عنوان فردی غرق در تاریخ که سیاستمداران را از نزدیک شاهد بوده و شجاعت و ناتوانی های انسانی را به گونه ای فهرست کرده است که تعداد کمی از افراد دیگر چنین کرده اند، قابل توجه است.
هیئت مدیره بنیاد دارای ده‌ها معتمد – از جمله چنی – است که نامزدهای کمیته اجرایی 12 نفره را می‌دهند، که در مورد دریافت‌کننده سالانه مدال فورد برای خدمات عمومی ممتاز، حرف آخر را می‌زند.
کنرلی برای اولین بار پاییز گذشته چنی را برای دریافت این جایزه توصیه کرد. هیئت اجرایی شخص دیگری را انتخاب کرد – حتی با وجود اینکه کاملاً واضح بود که چنی که از او به عنوان معاون احتمالی ترامپ نام برده شده بود، برای ریاست جمهوری نامزد نمی شد.
این برای رفع نگرانی های درک شده در مورد وضعیت مالیاتی گروه بود.
وقتی آن مرد و سپس دیگری جایزه را رد کردند، کنرلی دوباره چنی را توصیه کرد. (او نگفت چه کسی دیگر انتخاب شد یا چرا آنها این افتخار را رد کردند.)
به جای آن هیئت اجرایی انتخاب شد میچ دنیلز فرماندار سابق ایندیانا، و کنرلی خیلی زود رفت. (او گفت: نیازی به در زدن دنیلز نیست.)
پس از علنی شدن استعفای کنرلی، مدیر اجرایی بنیاد ریاست جمهوری فورد، گلیوز ویتنی، بیانیه ای صادر کرد که به مسئولیت امانتداری، مسائل مالیاتی، خطرات قانونی، بلا، بلا، اشاره کرد.
واضح است که این سوالات در سال 2004، زمانی که دیک چنی، پدر لیز، مدال فورد را دریافت کرد، نگران کننده نبود. او در آن زمان برای انتخاب مجدد به عنوان معاون رئیس جمهور نامزد شد.
پس از تأمل بیشتر – و پس از یک روز تبلیغات منفی شدید – ویتنی بیانیه زیر را چهارشنبه شب صادر کرد.
به گفته وی، لیز چنی “تمام معیارهایی را که مدال بنیاد ریاست جمهوری فورد به معنای شجاعت، صداقت و تمایل به خدمت به مردم آمریکا است، برآورده می کند.”
ویتنی گفت: “تصمیم بنیاد… ربطی به او ندارد، بلکه به قانون حاکم بر سازمان های غیرانتفاعی مربوط می شود.” اقدامات بنیاد در سال جاری به هیچ وجه مانع از آن نمی شود که او احتمال دریافت مدال را در سال آینده جدی بگیرد.»
پاسخ کنرلی مختصر بود: «امتناع کامل».
بنابراین، همانطور که هست، چنی – با همه آن معیارها – ممکن است روزی پس از بررسی جدی، مدال فورد را به خاطر خدمات حیاتی که با افشای ترامپ و اقدامات خیانتکارانه او به کشور انجام داد، دریافت کند.
باید بگویم با هزینه شخصی قابل توجه.
با این حال، در حال حاضر، رهبران بنیاد شجاعت احترام به چنی را به خاطر اقدام شجاعانه‌اش ندارند.
خنده دار بود اگر اینقدر رقت انگیز نبود.