برای کسانی که به درستی نگران زمان محاکمه فدرال دونالد ترامپ در 6 ژانویه هستند، استدلال شفاهی روز پنجشنبه در دیوان عالی دلایل زیادی برای نگرانی ایجاد کرد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که اکثریت محافظه‌کار دادگاه تمایل دارند مصونیت رئیس‌جمهور در برابر تعقیب را به گونه‌ای تعریف کنند که برخی از اتهامات موجود در کیفرخواست بازپرس ویژه جک اسمیت را تضعیف کند.
بسیاری از بازجویی های دادگاه بسیار فراتر از سوال فوری مصونیت ترامپ برای اعمال جنایی ادعایی بود. محافظه کاران دادگاه به جای اتهامات رئیس جمهور سابق، تقریباً به طور انحصاری بر مسئله انتزاعی مصونیت روسای جمهور آینده تمرکز کرده اند. حتی اعضای معتدل‌تر اکثریت محافظه‌کار به نظر می‌رسید که نگران دشواری تعیین مرز بین اقدامات رسمی و غیررسمی بودند، زیرا معتقد بودند که اولی سزاوار حمایت گسترده در برابر تعقیب قضایی است.
قاضی امی کونی بارت فهرست اعمال کیفرخواست را خواند و از وکیل ترامپ پرسید که آیا آنها رسمی هستند یا نه. جان جی رابرتز جونیور، رئیس قاضی، خاطرنشان کرد که ترسیم مرز بین رفتار عمومی و خصوصی رئیس جمهور دشوار است، و گفت که او نگران است که دادگاه استیناف دی. ما در مورد ” صحبت می کنیم.
در بهترین حالت، بازجویی در دادگاه نظری را ارائه می‌کند که اصول کلی مصونیت را بیان می‌کند و نیاز به اظهار نظر در دادگاه‌های پایین‌تر برای اعمال دستورالعمل‌های قضات را تصریح می‌کند. همانطور که قاضی Neil M. Gorsuch گفت: “ما در حال نوشتن یک قانون برای اعصار هستیم.” این به تاخیر بیشتری بر برنامه ای اضافه می کند که به نظر می رسد کمی قبل یا بعد از انتخابات نوامبر شروع شده است.
و این حتی جدی ترین پیامد پرونده اسمیت هم نبود.
بازپرسی قضات محافظه کار از مایکل دریبن، دادستان ویژه برجسته دیوان عالی، تند و سریع بود. و سؤالات آنها از هر دو طرف حاکی از آن بود که آنها ممکن است به این نتیجه برسند که بررسی انگیزه های رئیس جمهور برای برخی اقدامات، نقض تفکیک قوا در قانون اساسی است. این به معنای صدور حکمی است که دادگاه ها را ملزم به رد کلیه شواهد مبنی بر قصد سوء از سوی رئیس جمهور می کند.
نادیده گرفتن انگیزه در تعیین رسمی بودن اقدامات رئیس جمهور می تواند بسیاری از پرونده ها علیه ترامپ را تضعیف کند – از جمله، برای مثال، تلاش وقیحانه او برای وادار کردن وزارت دادگستری به اطلاع دروغین به مقامات جورجیا مبنی بر اشتباه بودن نتایج انتخابات در این ایالت.
چنین محدودیتی حتی می‌تواند مصونیت را در حد فرضی پیشنهادی در جریان جنجال DC ایجاد کند: رئیس‌جمهوری که به نیروی دریایی SEAL دستور کشتن یک مخالف سیاسی را می‌دهد. نقطه قوت این مثال این است که نشان می‌دهد چگونه یک عمل رسمی می‌تواند انگیزه‌ای آشکارا بدخواهانه داشته باشد.
همانطور که قاضی النا کاگان با اشاره به پیامدهای سوالات همکارانش و پاسخ جان ساور، وکیل ترامپ، مداخله کرد: “شما از ما می خواهید بگوییم که رئیس جمهور این حق را دارد که … از لوازم دفتر خود برای منافع شخصی کامل استفاده کند. ” کاملا درست.
گورسوچ طناب نجات دیگری را به وکیل ترامپ انداخت و از او پرسید که آیا او تعریفی از اقدام رسمی مانند آنچه در منطقه کلمبیا در «بلاسینگیم علیه ترامپ» که به مصونیت رئیس‌جمهور از دعاوی مدنی می‌پردازد را می‌پذیرد. این پرونده بین اقدامات ترامپ به عنوان یک مقام رسمی و به عنوان یک جویای منصب تمایز قائل شد. اعمال این امر در یک پرونده جنایی احتمالاً به ترامپ برای برخی از رفتارهای ادعا شده در کیفرخواست، به ویژه استفاده فاسدانه از وزارت دادگستری، مصونیت می بخشد، اگرچه انتظار می رود او همچنان درگیر رفتارهای سیاسی مانند سازماندهی رأی دهندگان جعلی باشد.
دادستانی بدتر شد. قاضی برت ام. کاوانا کم و بیش از هیچ جا پیشنهاد کرد که یکی از اتهامات ترامپ، توطئه برای کلاهبرداری از ایالات متحده، بر اساس قانونی استوار است که آنقدر گسترده و مبهم است که دادستان های آینده می توانند از آن علیه روسای جمهور آینده سوء استفاده کنند. قاضی ساموئل آلیتو جونیور این درخواست را تایید کرد و انتقاداتی را نسبت به کیفرخواست مطرح کرد که وکلای ترامپ حتی مطرح نکرده بودند.
از آنجایی که دادگاه به تازگی استدلال‌هایی را در پرونده‌ای جداگانه شنیده است که می‌تواند دو مورد از چهار اتهام علیه ترامپ را لغو کند – آنهایی که تحت قانون ممانعت از قانون فدرال قرار می‌گیرند – نظری که اتهام دیگری را باطل می‌کند، می‌تواند تنها یک اتهام را علیه ترامپ باقی بگذارد ، توطئه علیه حقوق. این اتهام بر حق رای دهندگان برای شمارش آرای آنها استوار است، رویکردی تا حدودی غیرمستقیم برای پاسخگویی به رفتار فاجعه بار ترامپ پس از انتخابات.
این همش نیست. کاوانو همچنین به تیم ترامپ پیشنهاد کرد که شاید کنگره باید “بیانیه شفاف” مبنی بر اعمال هرگونه قانون کیفری در مورد رئیس جمهور ارائه دهد، ترفندی که دادگاه قبلا برای رسیدگی به مسائل مربوط به تفکیک قوا طراحی کرده بود. قاضی سونیا سوتومایور خاطرنشان کرد که این امر عملاً رئیس جمهور را از نقض اکثر قوانین فدرال تبرئه می کند.
دریبن به سختی فرصت داشت تا در پایان مشاجره تقریباً سه ساعته نظر خود را بیان کند که کاگان به او فرصت داد تا این کار را انجام دهد. کاگان همچنین پس از اطلاع از این احتمال که دادگاه می تواند تصمیم خود را به اتهامات علیه ترامپ محدود کند تا دادگاه سریعتر ادامه یابد، از نماینده بازپرس ویژه سؤالی دوستانه پرسید. اما اکنون شانس دادگاه برای اتخاذ این راهنمایی بسیار اندک به نظر می رسد.
در آغاز رسیدگی روز پنجشنبه، سوال مهم این بود که آیا دادگاه اجازه می دهد محاکمه بدون رسیدگی بیشتر ادامه یابد یا خیر. در نتیجه استدلال ها، این امر بیش از هر زمان دیگری بعید به نظر می رسد. در واقع، سؤالات دادگاه این چشم‌انداز نگران‌کننده را به وجود آورد که می‌تواند مصونیت گسترده رئیس‌جمهوری را اعطا کند که اصل قانون اساسی مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور پادشاه نیست را تضعیف می‌کند.
هری لیتمن میزبان است پادکست The Talking Feds. و صحبت از سن دیگو شد سری بلندگو @harrylitman