گوما، کنگو – برای ویرجینی ماگومبا، یک رقصنده حرفه ای 22 ساله اهل گوما در شرق کنگو، رقص چیزی بیش از یک حرفه است.
او گفت: “رقص به من کمک می کند تا خودم را آزاد کنم، احساساتم را کنترل کنم و احساس تنهایی نکنم.” “من هر آنچه که شده ام را مدیون رقص هستم.”
ماگومبا برنده جایزه بهترین رقصنده کنگو در این سال شد جشنواره رقص گومابزرگترین رویداد رقص در جمهوری دموکراتیک کنگو.
این جشنواره سالانه که رقصندگانی را از سراسر جهان به گوما می آورد، با وجود حملات مداوم گروه های شورشی در شرق کنگو، هفت سال است که در این شهر برگزار می شود. بیش از 120 گروه مسلح که به دنبال سهمی از طلا و سایر منابع منطقه هستند، مدت‌هاست که این منطقه تحت تسلط بیش از 120 گروه قرار گرفته است. مرتکب قتل عام.
ماگومبا گفت: “این جشنواره به من کمک کرد تا به عنوان یک رقصنده رشد کنم.” “این به من نشان داد که می توانم رویاهایم را دنبال کنم.”
ماگومبا نسبتا دیر شروع به رقصیدن کرد. او سال‌ها تمرین رقصندگان را در باشگاه ورزشی پدرش تماشا می‌کرد، اما در ۱۷ سالگی، تازه تحصیل و شروع تحصیل در رشته علوم انسانی، تصمیم گرفت خودش آن را امتحان کند.
با گذشت زمان، رقص برای او به نوعی درمان تبدیل شد. این باعث شد مشکلات خانوادگی و خشونت مداوم در منطقه را فراموش کند – و او را امیدوار کرد.
او گفت: “ما سعی می کنیم امید خود را از دست ندهیم، اما زمانی که هیچ چیز بهبود نمی یابد، سخت است.” “این جشنواره مظهر روحیه استقامت است.”
اگرچه حرفه او به عنوان یک رقصنده به او فرصت نادری برای ترک کشور می دهد، اما او می گوید که قصد ندارد کنگو را ترک کند.
او گفت: «در چند سال گذشته افراد زیادی این کشور را ترک کرده‌اند. اما من حرفه ام را اینجا، در شهرم، در جامعه ام ساختم. تنها دو رقصنده حرفه ای در گوما وجود دارد. به خودم می گویم: اگر من بروم، چه کسی به دختران دیگر نشان می دهد که ممکن است؟
___
پوشش AP را در آفریقا دنبال کنید: https://apnews.com/hub/africa