مادرید — همه چیز برای سیاهگوش ایبری خوب به نظر می رسد. بیش از دو دهه پیش، گربه وحشی گوش نوک تیز در معرض خطر انقراض قرار گرفت، اما به گفته اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، از روز پنجشنبه دیگر به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض محسوب نمی شود.
به لطف تلاش‌های موفق حفاظتی، این حیوان که بومی اسپانیا و پرتغال است، اکنون در آخرین نسخه فهرست قرمز IUCN به سختی به عنوان یک گونه در خطر انقراض در نظر گرفته می‌شود.
در سال 2001، تنها 62 سیاهگوش بالغ ایبری در شبه جزیره ایبری باقی مانده بود – گربه هایی با اندازه متوسط، خالدار قهوه ای با گوش های نوک تیز متمایز و یک جفت موی ریش مانند. ناپدید شدن این گونه ارتباط تنگاتنگی با ناپدید شدن طعمه اصلی آن، خرگوش اروپایی، و همچنین با تخریب زیستگاه و فعالیت های انسانی آن داشت.
هشدارها به صدا درآمد و پروژه‌های پرورش، بازیابی و حفاظت و همچنین تلاش‌هایی برای احیای زیستگاه‌هایی مانند جنگل‌های انبوه، بوته‌زارهای مدیترانه و مراتع آغاز شد. بیش از دو دهه بعد، در سال 2022، ذخایر طبیعی در جنوب اسپانیا و پرتغال حاوی 648 نمونه بالغ بود. IUCN گفت: جدیدترین شمارش در سال گذشته نشان می دهد که بیش از 2000 بزرگسال و نوجوان وجود دارد.
کریگ هیلتون تیلور، رئیس فهرست قرمز IUCN، به آسوشیتدپرس گفت: «این واقعاً یک موفقیت بزرگ است، افزایش تصاعدی در اندازه جمعیت».
یکی از کلیدهای بهبود آنها توجه به جمعیت خرگوش ها بود که تحت تأثیر تغییرات تولیدات کشاورزی قرار گرفته بودند. هیلتون-تیلور گفت که بهبود آنها منجر به افزایش مداوم جمعیت سیاهگوش شده است.
“بزرگترین بازیابی یک گونه گربه که تاکنون از طریق حفاظت به دست آمده است (…) نتیجه همکاری متعهدانه بین سازمان های دولتی، موسسات علمی، سازمان های غیر دولتی، شرکت های خصوصی و اعضای جامعه، از جمله مالکان محلی، کشاورزان، نگهبانان بازی و فرانسیسکو خاویر سالسدو اورتیز، که پروژه LIFE Lynx-Connect با بودجه اتحادیه اروپا را هماهنگ می کند، در بیانیه ای گفت.
IUCN همچنین با جوامع محلی برای افزایش آگاهی در مورد اهمیت سیاهگوش ایبری در اکوسیستم کار کرده است. این امر به کاهش تعداد حیواناتی که در اثر شکار غیرقانونی و تصادفات جاده ای کشته می شوند، کمک کرده است. هیلتون تیلور گفت: علاوه بر این، اگر گربه‌ها دام‌هایشان را بکشند، کشاورزان غرامت دریافت می‌کنند.
از سال 2010، بیش از 400 سیاهگوش ایبری به بخش هایی از پرتغال و اسپانیا بازگردانده شده اند. آنها اکنون حداقل 3320 کیلومتر مربع سکونت دارند. در سال 2005 449 کیلومتر مربع بود.
رامون پرز د آیالا، مدیر پروژه WWF برای تنوع زیستی در اسپانیا گفت: «ما باید قبل از رهاسازی سیاهگوش، تک تک جزئیات را در نظر بگیریم و تقریباً هر چهار سال یک بار پروتکل‌ها را بازبینی می‌کنیم. WWF یکی از سازمان‌های غیردولتی است که در این پروژه مشارکت دارد.
هیلتون-تیلور می‌گوید در حالی که به‌روزرسانی اخیر فهرست سرخ امیدی را برای گونه‌های دیگر در شرایط مشابه ایجاد می‌کند، سیاهگوش هنوز از خطر خارج نشده است.
بزرگترین عدم قطعیت این است که چه اتفاقی برای خرگوش ها می افتد، حیوانی که در معرض شیوع ویروسی و سایر بیماری هایی است که می تواند توسط حیوانات خانگی منتقل شود.
هیلتون-تیلور گفت: «ما همچنین در مورد تغییرات آب و هوایی و چگونگی واکنش زیستگاه به تغییرات آب و هوایی، به ویژه تأثیرات فزاینده آتش‌سوزی‌هایی که در دریای مدیترانه در یکی دو سال گذشته دیده‌ایم، نگران هستیم».
___
بروکس از کپنهاگ دانمارک گزارش داد.