هواپیمای مفقود شده یک جت فرمانده 10 نفره بود
کارشناسان بر این باورند که لاشه یک جت شخصی را پیدا کرده اند که در سال 1971 در دریاچه شامپلین در یک شب برفی در ورمونت ناپدید شد. این هواپیما با پنج سرنشین اندکی پس از بلند شدن از برلینگتون به پراویدنس، رود آیلند ناپدید شد.
هواپیمای مفقود شده یک جت فرمانده 10 نفره بود. جست و جوهای گسترده، از جمله حداقل 17 تلاش، هیچ اثری از هواپیما پیدا نکرد. چنگ زدن یخی زمستان به دریاچه، جستجو را بعد از تنها چهار روز پیچیده تر کرد. با این حال، اکتشاف اخیر با استفاده از یک وسیله نقلیه از راه دور توسط کاوشگر زیرآبی گری کوزاک و تیمش نتایج امیدوارکننده ای را به همراه داشته است. آنها بقایای یک جت را با رنگ سفارشی مشابه در نزدیکی آخرین مکان شناخته شده گزارش شده توسط برج کنترل رادیویی در برلینگتون کشف کردند. تصاویر سونار لاشه هواپیما را در عمق 60 متری نزدیک جزیره Juniper نشان می دهد.
گری کوزاک گفت: “با تمام این شواهد، ما 99٪ کاملاً مطمئن هستیم.” مستقل در روز دوشنبه.
او گفت که کشف لاشه هواپیما باعث بسته شدن خانواده قربانیان شده و به بسیاری از سوالات آنها پاسخ می دهد.
اگرچه اقوام از پیدا شدن هواپیما خوشحال و خوشحال هستند، اما این یافته سوالات جدیدی را ایجاد می کند و زخم های قدیمی را دوباره باز می کند.
باربارا نیکیتا، خواهرزاده جرج نیکیتا، خواهرزاده خلبان جورج نیکیتا، روز سه شنبه در مصاحبه ای با آسوشیتدپرس گفت: «اکنون که این موضوع پیدا شده است… این یک احساس آرامش بخش است، اما در عین حال یک احساس بسیار غم انگیز است. ما می دانیم چه اتفاقی افتاده است. چند تا عکس دیدیم. من فکر می‌کنم که ما اکنون با آن مشکل داریم.”
پدر فرانک وایلدر، همچنین فرانک وایلدر، مسافر هواپیما بود.
وایلدر که در خارج از فیلادلفیا زندگی می‌کند، می‌گوید: «ندانستن به مدت 53 سال که آیا هواپیما در دریاچه یا شاید در دامنه کوهی در نزدیکی بود، آزاردهنده بود. و من از اینکه اکنون می دانم هواپیما کجاست، راحت هستم، اما متأسفانه این سؤالات دیگری را ایجاد می کند و اکنون باید آنها را روشن کنیم.»
اگرچه بقایای هواپیما در نزدیکی نقطه شلبرن در بهار 1971 ظاهر شد، جستجوی زیر آب که می انجام شد ناموفق بود. مصمم به یافتن پاسخ، جستجوها در طول سالها ادامه یافت و حداقل 17 تلاش ثبت شد. در سال 2014، ناپدید شدن خطوط هوایی مالزی امید جدیدی ایجاد کرد و منجر به جستجوی دیگری با استفاده از فناوری پیشرفته شد، اما این امر ناموفق بود.
یک نقطه عطف مهم مداخله باربارا نیکیتا و کریستینا نیکیتا کافی، بستگان یکی از قربانیان بود. آنها جستجوهای اخیر را رهبری کردند و با خانواده های دیگری که تحت تأثیر این فاجعه قرار گرفتند تماس گرفتند. چارلز ویلیامز، که پدرش در هواپیما بود، قدرت همکاری را چنین توصیف کرد: «ارتباط مجدد با گروه باورنکردنی بود. همه تکه هایی از پازل را در دست داشتند. با به اشتراک گذاشتن اطلاعات و اسناد، ما به درک و دیدگاه بسیار عمیق تری از رویداد و تأثیر آن بر همه ما دست یافتیم.»
چارلز ویلیامز از جستجوی خستگی ناپذیر گری کوزاک برای یافتن هواپیمای گم شده تمجید کرد. پس از جستجوی ناموفق در سال 2014، کوزاک یک بررسی سونار دریایی انجام شده توسط موزه دریانوردی Champlain و کالج میدلبری را مطالعه کرد. پشتکار او نتیجه داد – او چهار هدف احتمالی زیر آب را شناسایی کرد.
جستجوی دیگری در سال 2022 انجام شد که یکی از همکارانش به نام هانس هوگ و یکی از دوستانش به یک وسیله نقلیه از راه دور (ROV) ابراز علاقه کردند. اگرچه در جستجوی اولیه آنها یک هواپیمای نظامی پیدا شد، اما کوزاک تسلیم نشد. زمستان گذشته، بررسی مجدد داده های سونار، ناهنجاری دیگری را نشان داد. خوشبختانه، مشخص شد که این لاشه هواپیما است که مدت هاست گم شده بود، که تیم ماه گذشته آن را تایید کرد.
هیئت ملی ایمنی حمل و نقل (NTSB) در حال حاضر در حال تحقیق برای تأیید هویت لاشه کشتی است. ویلیامز اذعان دارد که بازیابی هواپیما کاری پرهزینه خواهد بود که فراتر از محدوده NTSB خواهد بود.
او گفت: “این که آیا بقایای ملموس وجود دارد – و من از بیان آن متنفرم – و اینکه آیا ارزش بحث کردن در مورد آن را دارد یا خیر، تصمیمی است که بعداً باید بگیریم و بخشی از آنچه اکنون در حال باز کردن بسته‌بندی هستیم.” “وقتی شروع به فکر کردن به آن می کنی، سخت است.”
اکنون که مکان هواپیما مشخص شده است، بستگان قربانیان در حال برنامه ریزی برای برگزاری مراسم یادبود هستند.