صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال چالش های اخلاقی و عاطفی قابل توجهی را ایجاد می کند. (نماینده)
کانبرا:
آینده ای را تصور کنید که در آن تلفن شما با این پیام که ربات “جاودانه دیجیتال” پدر مرحوم شما آماده است، بوق می دهد. این وعده چت با نسخه مجازی عزیزتان – احتمالاً از طریق هدست واقعیت مجازی (VR) – مانند غرق شدن در یک فیلم علمی تخیلی است، هم هیجان انگیز و هم کمی ترسناک.
همانطور که با این پدر دیجیتال تعامل دارید، یک ترن هوایی احساسی را تجربه خواهید کرد. شما اسرار و داستان هایی را که هرگز نمی دانستید کشف می کنید و حافظه شما از شخص واقعی تغییر می کند.
این یک سناریوی دور از دسترس و فرضی نیست. صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال به سرعت در حال توسعه است. چندین شرکت قول می دهند که بازسازی مجازی مردگان را بر اساس ردپای دیجیتالی خود ایجاد کنند.
از چت ربات های هوش مصنوعی (AI) و آواتارهای مجازی گرفته تا هولوگرام، این فناوری ترکیبی عجیب از راحتی و اختلال را ارائه می دهد. می تواند ما را به تجربیات عمیق شخصی بکشاند که مرزهای بین گذشته و حال، حافظه و واقعیت را محو می کند.
همانطور که صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال رشد می کند، چالش های اخلاقی و عاطفی قابل توجهی به وجود می آید. اینها شامل نگرانی در مورد رضایت، حریم خصوصی و تأثیر روانی بر زندگی است.
صنعت دنیای پس از مرگ دیجیتال چیست؟ فناوری های VR و AI بازسازی مجازی عزیزان ما را امکان پذیر می کنند. شرکت‌های این صنعت از داده‌های پست‌های رسانه‌های اجتماعی، ایمیل‌ها، پیام‌های متنی و ضبط‌های صوتی برای ایجاد شخصیت‌های دیجیتالی استفاده می‌کنند که می‌توانند با افراد زنده تعامل داشته باشند.
اگرچه این هنوز یک جایگاه ویژه است، اما تعداد بازیکنان در صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال در حال افزایش است.
HereAfter به کاربران اجازه می دهد داستان ها و پیام هایی را در طول زندگی خود ضبط کنند که عزیزانشان می توانند پس از مرگ به آنها دسترسی داشته باشند. MyWishes امکان ارسال پیام های از پیش برنامه ریزی شده پس از مرگ را ارائه می دهد و به شما امکان می دهد در زندگی افراد زنده حضور داشته باشید.
Hanson Robotics بدنه‌های روباتیکی ساخته است که با استفاده از خاطرات و ویژگی‌های شخصیتی مردگان، با انسان‌ها تعامل دارد. پروژه دسامبر به کاربران امکان دسترسی به اصطلاح “هوش مصنوعی عمیق” را می دهد تا مکالمات متنی با فرد متوفی داشته باشند.
هوش مصنوعی مولد همچنین نقش مهمی در صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال دارد. این فناوری ها امکان ایجاد شخصیت های دیجیتالی بسیار واقعی و تعاملی را فراهم می کند. با این حال، سطح بالای واقع گرایی می تواند مرز بین واقعیت و شبیه سازی را محو کند. این می تواند تجربه کاربر را بهبود بخشد، اما همچنین می تواند باعث ناراحتی عاطفی و روانی شود.
فن‌آوری‌های دیجیتالی زندگی پس از مرگ می‌توانند با ارائه تداوم و ارتباط با مردگان، از روند سوگواری حمایت کنند. شنیدن صدای یکی از عزیزان یا دیدن تصویر آنها می‌تواند باعث آرامش شود و به پردازش فقدان کمک کند.
برای برخی از ما، این جاودانه های دیجیتال می توانند ابزارهای درمانی باشند. آنها می توانند به ما کمک کنند تا خاطرات مثبت خود را حفظ کنیم و حتی پس از مرگ آنها احساس نزدیکی به عزیزان کنیم.
با این حال، برای دیگران، تأثیر عاطفی می تواند عمیقاً منفی باشد، به جای کاهش غم، بدتر شود. کپی‌های هوش مصنوعی عزیزان می‌توانند باعث آسیب روانی شوند، اگر کسانی که در عقب مانده‌اند با آنها تعامل ناخواسته داشته باشند. در اصل، آنها تحت یک “بازدید دیجیتالی” قرار می گیرند.
سایر مسائل مهم و نگرانی های اخلاقی پیرامون این فناوری شامل رضایت، استقلال و حریم خصوصی است.
برای مثال، ممکن است مردگان رضایت نداده باشند که از داده‌هایشان برای «زندگی پس از مرگ دیجیتال» استفاده شود.
همچنین خطر سوء استفاده و دستکاری داده ها وجود دارد. شرکت ها می توانند از جاودانه های دیجیتال برای مقاصد تجاری بهره برداری کنند و از آنها برای تبلیغ محصولات یا خدمات استفاده کنند. شخصیت‌های دیجیتالی را می‌توان برای انتقال پیام‌ها یا رفتارهایی تغییر داد که مردگان هرگز آنها را تایید نمی‌کردند.
ما نیاز به مقررات داریم. برای رفع نگرانی‌ها در مورد این صنعت که به سرعت در حال رشد است، باید چارچوب نظارتی خود را به روز کنیم. ما باید به مسائلی مانند برنامه ریزی املاک دیجیتال، اینکه چه کسی شخصیت های دیجیتالی متوفی را به ارث می برد، و مالکیت خاطرات دیجیتالی بپردازیم.
مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR) حقوق حفاظت از داده ها را حتی پس از مرگ به رسمیت می شناسد، اما اجرای آن چالش هایی را به همراه دارد.
پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی دسترسی به داده‌های کاربران متوفی را کنترل می‌کنند، اغلب برخلاف میل وارثان آنها، و بندهایی مانند «عدم حق بقا» مسائل را پیچیده می‌کند. اقدامات پلت فرم محدود مانع از اثربخشی GDPR می شود. حمایت همه جانبه مستلزم ارزیابی مجدد قواعد معاهده است که با حقوق بشر متعادل باشد.
صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال راحتی و حفظ حافظه را ارائه می دهد، اما نگرانی های اخلاقی و احساسی را افزایش می دهد. اجرای مقررات متفکرانه و دستورالعمل‌های اخلاقی می‌تواند به زنده‌ها و مردگان احترام بگذارد و اطمینان حاصل کند که جاودانگی دیجیتال انسانیت ما را افزایش می‌دهد.
چه می توانیم بکنیم؟ محققان چندین دستورالعمل و مقررات اخلاقی را توصیه کرده اند. برخی از توصیه‌ها عبارتند از: کسب رضایت آگاهانه و مستند قبل از ایجاد شخصیت‌های دیجیتالی افراد قبل از مرگ. محدودیت های سنی برای محافظت از گروه های آسیب پذیر. برای اطمینان از شفافیت، سلب مسئولیت را پاک کنید. و حفاظت از داده ها و اقدامات امنیتی دقیق.
یک مطالعه در سال 2018 مبتنی بر چارچوب های اخلاقی در باستان شناسی بود و پیشنهاد کرد که بقایای دیجیتالی را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از شخصیت مشاهده کنید. مقرراتی نیز برای اطمینان از حیثیت بقایای باقیمانده، به ویژه در طول خدمات بازسازی، پیشنهاد شده است.
گفت و گو بین سیاست گذاران، صنعت و دانشگاه برای توسعه راه حل های اخلاقی و نظارتی بسیار مهم است. ارائه دهندگان همچنین باید راه هایی را در اختیار کاربران قرار دهند تا با احترام به تعاملات خود با افراد دیجیتال پایان دهند.
از طریق توسعه دقیق و مسئولانه، می‌توانیم آینده‌ای را ایجاد کنیم که در آن فناوری‌های دنیای پس از مرگ دیجیتال، افتخارات معنادار و محترمانه‌ای را برای عزیزانمان فراهم کنند.
همانطور که ما در این دنیای جدید شجاع حرکت می کنیم، بسیار مهم است که مزایای تماس با عزیزانمان را در مقابل خطرات احتمالی و معضلات اخلاقی سنجید.
به این ترتیب، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که صنعت زندگی پس از مرگ دیجیتال به گونه‌ای توسعه می‌یابد که به یاد مردگان احترام بگذارد و از رفاه عاطفی زنده‌ها حمایت کند. (گفتگو)
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)