جنگ زمین سوخته روسیه در شرق اوکراین: NPR

خارکف، اوکراین – اولین انفجار قفسه‌هایی را تکان داد که تا سقف مملو از اقلام بهسازی خانه بودند. چند ثانیه بعد، بمب روسی بعدی مانند یک دنباله دار برخورد کرد و شعله های آتشی را به وجود آورد که انبار بزرگ را به یک پوسته خاکستری تبدیل کرد.

بمب سومی که در پشت مرکز خرید اپی سنتر در خارکف فرود آمد، منفجر نشد. محققان امیدوارند که این به آنها اجازه دهد تا زنجیره تامین آخرین نسل از “بمب های سرخورده” روسی تبدیل شده را که شرق اوکراین را ویران می کند، ردیابی کنند. بمب‌های دوران شوروی با وسایل الکترونیکی وارداتی به‌طور ارزان اصلاح می‌شوند تا هواپیماهای جنگی روسیه بتوانند آنها را از راه دور به سمت اوکراین شلیک کنند.

از دیگر شهرهایی که توسط این سلاح ها ویران شده اند می توان به آودیوکا، خاسیو یار و ووچانسک اشاره کرد. روسیه عرضه تقریبا نامحدودی از این بمب ها را در اختیار دارد که از فرودگاه های آن سوی مرز که تاکنون نتوانسته اند به اوکراین حمله کنند، پرتاب می شوند.

الکساندر لوتسنکو، مدیر شعبه، گفت که حمله 25 مه نشان داد که روسیه قصد دارد با خارکف چه کند: “هدف آنها این است که شهر را به شهر ارواح تبدیل کنند تا کسی باقی نماند، چیزی برای دفاع باقی نماند و چیزی وجود نداشته باشد. حس بیشتر برای دفاع از شهر آنها می خواهند مردم را بترسانند، اما موفق نمی شوند.»

بر اساس تحلیل آسوشیتدپرس از تصاویر پهپادها، تصاویر ماهواره‌ای، اسناد اوکراینی و عکس‌های روسی، روسیه با استفاده از بمب‌های لغزنده و شبکه رو به رشد باند فرود، تخریب شهرهای خط مقدم اوکراین را تا سال 2024 سرعت بخشیده است.

نتایج را می توان در شدت حملات اخیر روسیه مشاهده کرد. روسیه یک سال طول کشید تا باخموتجایی که برای اولین بار از بمب ها استفاده شد. ویرانی در پی داشت آودییوکا که ماه ها طول کشید بر اساس تصاویری که توسط آسوشیتدپرس بازبینی شده و خرابه‌های در حال دود شدن هر دو شهر را نشان می‌دهد، تنها چند هفته طول کشید تا همین کار را در Vovchansk و Chaziv Yar انجام دهیم.

باند دیگری در دست ساخت است

بر اساس تحلیل خبرگزاری آسوشیتدپرس از تصاویر ماهواره‌ای و عکس‌های کانال تلگرامی هوانوردی روسیه، روسیه در حال حاضر در حال انجام کارهای نهایی برای فرودگاه دیگری در کمتر از 100 کیلومتر (62 مایل) از اوکراین است و به طور معمول بمب‌ها را از چندین پایگاه درست در داخل مرزهای روسیه پرتاب می‌کند.

بمب گذاری در مرکز زمین لرزه در خارکف 19 نفر از جمله دو کودک را کشت. به گفته اسپارتاک بوریسنکو از دفتر دادستانی منطقه خارکف، در مجموع، در سال جاری بیش از 50 بمب به شهر اصابت کرد.

او اسناد تحقیقی را به خبرگزاری آسوشیتدپرس نشان داد که حداقل هشت پایگاه هوایی روسیه را که حملات از آنجا سرچشمه می‌گرفت، شناسایی می‌کرد که همگی در 100 کیلومتری اوکراین بودند. او گفت که حداقل یکی از مهمات حاوی تجهیزات الکترونیکی خارجی بوده و در ماه مه ساخته شده است. این تاریخ نشان می دهد که روسیه به سرعت بمب ها را مستقر می کند و با موفقیت از تحریم های دو منظوره فرار می کند.

عکس‌های کانال‌های تلگرامی روسیه مرتبط با ارتش نشان می‌دهد که سه یا چهار بمب گلاید به طور همزمان شلیک می‌شوند. با پرتاب چهار بمب، AP توانست موقعیت هواپیما را در خارج از شهر بلگورود روسیه، نزدیک پایگاه هوایی در حال ساخت، ردیابی کند. هر چهار بمب در عکس در حال حرکت به سمت غرب بودند – با ووچانسک و خارکف در خط مستقیم آتش خود.

در پایان ماه می، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گفت که روسیه هر ماه بیش از 3000 بمب از این بمب‌ها را پرتاب می‌کند که 3200 بمب تنها در ماه می مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اوله کاتکوف که وب‌سایت نظامی دیفنس اکسپرس برای اولین بار محل پرتاب را شناسایی کرد، گفت که حمله به پایگاه‌های هوایی کلید کاهش بمباران است زیرا هواپیماهای روسی را مجبور می‌کند از دورتر بلند شوند.

کاتکوف گفت: «این بدان معنا نیست که آنها بمباران را به طور کامل متوقف خواهند کرد، اما برای آنها دشوارتر خواهد بود. “شما قادر خواهید بود ماموریت های کمتری در روز انجام دهید.”

برای ماه ها، سیاستمداران اوکراینی به شدت از محدودیت های استفاده از سلاح های غربی علیه اهدافی در روسیه، از جمله فرودگاه هایی که بمب افکن های روسی در آن مستقر هستند، شکایت کرده اند. آمریکا و آلمان اخیرا برخی از اهداف در روسیه تایید شده استاما بسیاری دیگر تابو باقی مانده اند.

تحلیل AP نشان داد که جدیدترین فرودگاه، درست خارج از بلگورود، دارای یک باند 2000 متری است. ساخت و ساز در اواخر تابستان 2023، در جریان ضد حمله نافرجام اوکراین آغاز شد.

یک مقام اطلاعاتی اوکراین که به شرط ناشناس ماندن اطلاعاتی را در اختیار آسوشیتدپرس قرار داد، گفت که دولت او از نزدیک کار ساخت و ساز را دنبال می کند، اگرچه عکسی که در اواسط ژوئن گرفته شده نشان می دهد که کار هنوز تکمیل نشده است.

این افسر همچنین خاطرنشان کرد بلاروس پناه می دهد برای بمب افکن های روسی نقشه ای از وب سایت تجزیه و تحلیل میدان نبرد اوکراین، DeepState، 10 فرودگاه در بلاروس را نشان می دهد، از جمله پنج فرودگاه درست در آن سوی مرز با اوکراین.

در مجموع، نقشه DeepState 51 پایگاه مورد استفاده روسیه را در 600 کیلومتری اراضی تحت کنترل اوکراین نشان می دهد، از جمله سه پایگاه در شرق اوکراین اشغالی، شش پایگاه در شبه جزیره کریمه که به طور غیرقانونی ضمیمه شده و 32 پایگاه در روسیه.

زلنسکی هفته گذشته گفت: «بزرگترین مزیت استراتژیک روسیه نسبت به اوکراین، برتری آن در آسمان است. این ترور موشک و بمب است که به پیشروی نیروهای روسی در زمین کمک می کند.»

زلنسکی گفت که روسیه روزانه 100 بمب هدایت شونده می اندازد. این بمب‌ها همراه با موشک‌ها و پهپادهایی که روسیه از قبل برای حملات استفاده می‌کند، «فشار مخرب دیوانه‌کننده» ایجاد می‌کند.

مواد اولیه برای بمب های گلاید از صدها هزار بمب غیر هدایت شونده از دوران شوروی تهیه می شود که سپس با باله های جمع شونده و سیستم های هدایتی مجهز می شوند تا بتوانند 500 تا 3000 کیلوگرم مواد منفجره را حمل کنند. به گفته مرکز تحلیل سیاست اروپا، این ارتقاء حدود 20000 دلار برای هر بمب هزینه دارد و این بمب ها می توانند تا فاصله 65 کیلومتری از اهداف خود – فراتر از برد سیستم های دفاع هوایی معمول اوکراین – پرتاب شوند.

این بمب ها از نظر مفهومی شبیه موشک های مهمات حمله مستقیم مشترک آمریکا (JDAM) هستند که سیستم های GPS آنها با موفقیت توسط نیروهای روسی در اوکراین مسدود شد.

نیکو لانگ، تحلیلگر مرکز تحلیل سیاست اروپا، گفت: از آنجایی که روسیه قدرت اشغال شهرهای شرقی مانند خارکف را ندارد، بمباران گزینه ارجح است.

لانگ می‌گوید: «از دیدگاه آنها، به نظر می‌رسد استراتژی ترساندن شهرها به گونه‌ای است که مردم آن‌ها را ترک کنند.

در فروشگاه سخت‌افزار Epicenter، فیلم‌های نظارتی که اندکی قبل از انفجار گرفته شده بود، فروشنده خانم نینا کورسونوا را نشان می‌داد که از طریق فروشگاه به سمت راهروی که آن روز در حال نگهداری بود، قدم می‌زد. سپس یک فلاش روشن آمد و دوربین خاموش شد.

هنگامی که یک نمایشگر با او برخورد کرد، کورسونوا به موقعیت جنینی رسید. او به موقع چشمانش را بالا برد تا بمب دوم را وارد فضای داخلی کند. چون پرده گوشش ترکیده بود، نمی توانست چیزی بشنود و حتی یک نشانه از زندگی را نمی دید.

«فکر می‌کردم تنها هستم و مرا آنجا گذاشته‌اند. این به من قدرت داد تا از آن بالا بروم.» او روی انبوهی از لامپ‌های شکسته خزید، سیم‌هایی که پاهایش را در هم می‌گرفتند و از میان زباله‌های راهرو برق بالا می‌رفتند.

دو هفته بعد، اسکلت ساختمان بوی مخلوط گیج‌کننده‌ای از فلز سوخته و مواد شوینده که از قوطی‌های ذوب شده در راهروی محصولات تمیزکننده می‌چکید.

نه کورسونوا و نه مدیر شعبه هیچ برنامه ای برای ترک شهر خود ندارند.

او گفت: “این مرا نشکند.” “من در خارکف خواهم ماند. اینجا خانه من است.”