تنها چند روز پس از ادای سوگند برای سومین بار، نخست وزیر مودی در اجلاس سران G7 که اخیراً به پایان رسیده بود، در بهترین فرم قرار داشت. مودی که در مرکز تصویر خانواده جی 7 قرار داشت، از این فرصت برای «دیدار» رئیس جمهور آمریکا با جو بایدن نهایت استفاده را کرد. این اقدام بسیار مهم بود زیرا دو رهبر برای دیدار دوجانبه برنامه ریزی نکرده بودند. و با توجه به اینکه بایدن برنامه شلوغی دارد، بعید است که این دو رهبر به زودی با یکدیگر ملاقات کنند. این فرصتی برای نخست وزیر مودی بود تا در یک رابطه دوجانبه قوی و پایدار به برخی نارضایتی ها رسیدگی کند.
در طول سال ها، هند و ایالات متحده روابط نزدیکی برقرار کرده اند. برای ایالات متحده، هند چندین جعبه مهم را مشخص می‌کند: ارزش‌های دموکراتیک مشترک، تنها پادزهر برای چین تهاجمی فزاینده در آسیا، و اقتصادی که انتظار می‌رود سریع‌ترین رشد را در جهان داشته باشد. برای هند، روابط نزدیکتر با آمریکا به معنای مشارکت نزدیکتر در فناوری و دفاع و همچنین به رسمیت شناختن موقعیت دهلی نو به عنوان یک رهبر در جنوب جهانی است.
مشکلاتی مانند اتهامات مربوط به احتمال دخالت هند در تلاش ادعایی برای ارتکاب یک قتل غیرقانونی در خاک آمریکا، به اصطکاک جزئی بین دو کشور منجر شده است. هند رسما هر گونه گناه در این مورد را رد کرده است. در حالی که تنها یک چنین حادثه جنبه تعیین کننده یک مشارکت قوی و رو به رشد دوجانبه نخواهد بود، خروج از آن اعصاب از بین رفته دولت بایدن را در سال انتخابات آرام می کند.
نه تنها بایدن، بلکه نخست وزیر کانادا جاستین ترودو و نخست وزیر مودی نیز به سرعت در محل تماس گرفتند. روابط بین کانادا و هند تا حدودی بدتر شده است. دهلی نو نسبت به حضور عناصر ضد هند ابراز نگرانی کرده است که می گوید از سوی دولت کانادا حمایت می شود. اتهام ترودو مبنی بر دست داشتن هند در قتل هاردیپ سینگ نجار، جدایی طلب سیک، واکنش شدید دیپلماتیک هند را برانگیخت. اگرچه بعید است گفتگوی کوتاه با ترودو مسائل اساسی بین اتاوا و دهلی نو را حل کند، اما پیام هند در بزرگترین صحنه جهان این است که آماده است تا تنش ها را حل کند. اکنون این وظیفه دولت ترودو است که به پیشنهاد صلح پاسخ دهد.
در حالی که نخست وزیر مودی از قرار گرفتن در مرکز تصویر استفاده کرد، مجری برنامه، نخست وزیر ایتالیا، جورجیا ملونی، تصمیمی سنجیده گرفت. ملونی که با نتایجی بهتر از حد انتظار در انتخابات اتحادیه اروپا به اجلاس سران G7 آمد، تصویری از قدرت را بر سایر رهبران اروپایی G7 که همگی در انتخابات متحمل شکست شدند، نشان داد. ملونی که اکنون در تلاش است نقش بزرگتری در کمیسیون اروپا و سیاست های آن ایفا کند، خود را به عنوان تنها رئیس دولت و دولت G7 متعهد به نگرانی های جنوب جهانی معرفی کرد. این رویکرد او را به بزرگترین رهبر جنوب جهانی – نخست وزیر مودی – توضیح می دهد.
در حالی که ملونی و مودی یک زوج قدرت ژئوپلیتیک نیستند، دو نخست وزیر اکنون به عنوان وزنه های سنگین ژئوپلیتیکی دیده می شوند و نشست سران G7 دقیقاً منعکس کننده آن بود.
(Gauri Dwivedi سردبیر NDTV است)
سلب مسئولیت: اینها نظرات شخصی نویسنده است