بابا نگری، هند – مسیر رسیدن به زیارتگاه جنگلی بابا ناگری در کشمیر تحت کنترل هند، منظره ای رنگارنگ بود. ده‌ها هزار مرد با لباس‌های رنگارنگ، ریش‌های رنگارنگ و روسری‌های رنگارنگ در خارج از زیارتگاه مسلمانان در دامنه کوهی هفته گذشته برای ادای احترام جمع شدند.
مؤمنان دستان خود را بالا بردند و آرزوهای خود را فریاد زدند. برخی نیز دور درختان حرم نخ های رنگارنگ می بستند که نماد نمازشان بود.
قدمت زیارتگاه میان نظام الدین کیانوی به قرن نوزدهم بازمی‌گردد و در تمام طول سال وعده‌های غذایی رایگان را برای فداییان فراهم می‌کند، که بیشتر آنها از جامعه دامداران عشایری کشمیر آمده‌اند. ارادتمندان بر این باورند که آرزوهایشان در حرم برآورده می شود.
کیانوی که اصالتاً از کشمیر بود، در اواخر قرن نوزدهم به منطقه هزاره در استان خیبر پختونخوا پاکستان کنونی مهاجرت کرد. در آنجا توسط یکی از مقدسین صوفی تعلیم یافت و بعداً برای تبلیغ اسلام به کشمیر بازگشت. پس از مرگ او، این زیارتگاه به عنوان نشانه احترام به او ساخته شد – بیانی از ارتباط منحصر به فرد منطقه با تصوف.
فدایی عبدالرزاق گفت که او از شش سالگی به زیارت حرم رفته است و وقتی در آنجا به زیارت می پردازد احساس خوشبختی می کند.
او می گوید: «به یاد دارم در دوران کودکی مجبور بودیم خیلی پیاده روی کنیم، اما همه چیز تغییر کرده است و امروز می توانیم در یک روز به حرم برسیم.
یکی دیگر از مؤمنان به نام محمد فاروق که نابینا است می گوید: خیلی خوب می شد که خودم چیزهایی را می دیدم، اما وقتی به حرم می روم آرامش پیدا می کنم.
کشمیر بین هند و پاکستان تقسیم شده و هر دو کشور مدعی آن هستند. منطقه ای با اکثریت مسلمان است.
گروه های شورشی از سال 1989 برای استقلال کشمیر می جنگند، هدفی که تعداد زیادی از مسلمانان در این منطقه مورد مناقشه از آن حمایت می کنند.
این منطقه برای دهه ها درگیر جنگ داخلی بوده است و این زیارتگاه، مانند صدها زیارتگاه دیگر که در سراسر مناظر پراکنده شده اند، بسیار بیشتر از یک خلوت معنوی برای مسلمانان بوده و هست.
برای بسیاری از مؤمنان، این زیارتگاه ها مکان کمیاب و دور از تنش های سیاسی جاری در منطقه است.