واشنگتن:
ناسا و بوئینگ انتظار دارند که استارلاینر و اولین خدمه فضانوردش را از ایستگاه فضایی بینالمللی در اوایل 18 ژوئن، دیرتر از زمان برنامهریزی اولیه، به زمین بازگردانند، زیرا تحلیلگران ماموریت در حال بررسی مسائلی هستند که میتواند بر بازگشت تأثیر بگذارد.
فضاپیمای بوئینگ CST-100 Starliner ابتدا قرار بود روز جمعه پس از پرتاب اولین خدمه دو فضانورد ناسا از فلوریدا در 5 ژوئن به زمین باز شود و به زمین بازگردد. این ماموریت آزمایشی حیاتی قبل از اینکه آژانس فضایی ایالات متحده بتواند استارلاینر را برای پروازهای معمولی تأیید کند، است.
هنگام برنامه ریزی برای بازگشت استارلاینر، مقامات ناسا در هیوستون باید چندین عامل را در نظر بگیرند: تعمیرات اجزای معیوب استارلاینر، شرایط آب و هوایی و مسائل برنامه ریزی ایستگاه فضایی بین المللی مانند راهپیمایی فضایی توسط فضانوردان دیگر در ایستگاه. تغییرات بیشتر در تاریخ بازگشت Starliner ممکن است در طول ماموریت اعلام شود.
اما از روز سهشنبه، مسئولان این مأموریت، 18 ژوئن را به عنوان زمان جدا شدن استارلاینر از ایستگاه هدف قرار داده بودند. حدود شش ساعت بعد، فضاپیما بسته به شرایط آب و هوایی در صحرای برد موشکهای وایت سندز در نیومکزیکو، ویلکاکس پلایا در آریزونا یا مکان از پیش تعیینشده دیگری فرود میآید.
دینا کونتلا، معاون مدیر برنامه ناسا برای ایستگاه فضایی بینالمللی، روز سهشنبه به خبرنگاران گفت که ناسا در زمانی که استارلاینر به ایستگاه متصل بود، یک مشکل جدید را کشف کرد – یک دریچه اکسیداسیون “چسبنده”.
یک وبلاگ ناسا که روز دوشنبه منتشر شد، به نشت هلیوم دیگری در سیستم پیشرانه استارلاینر اشاره کرد، علاوه بر چهار نشت که قبلاً در طول سفر 24 ساعته هفته گذشته به ایستگاه فضایی کشف شده بود.
در طول این پرواز، پنج موتور از 28 موتور مانور از کار افتادند، اما ناسا و بوئینگ توانستند 4 مورد از آنها را قبل از اتصال به آزمایشگاه مداری بازیابی کنند.
به گفته مقامات ناسا، استارلاینر می تواند حداکثر 45 روز در ایستگاه فضایی بین المللی لنگر بیفتد.
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)