این مطالعه در مجله Circulation Research منتشر شد.
سیلدنافیل که عموما با نام تجاری ویاگرا شناخته می شود، ممکن است مزایایی فراتر از درمان مردان مبتلا به اختلال نعوظ داشته باشد. مطالعه جدید کشف کرده است. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه آکسفورد، این دارو ممکن است جریان خون به مغز را افزایش دهد و عملکرد رگ های خونی را در افرادی که در معرض خطر بالای زوال عقل عروقی قرار دارند، بهبود بخشد.
زوال عقل عروقی یک بیماری است که به شدت عملکردهای شناختی از جمله قضاوت، حافظه و غیره را مختل می کند. این به دلیل کاهش خون رسانی به مغز است که بر بافت مغز تأثیر می گذارد و به آن آسیب می رساند.
این مطالعه که در ژورنال Circulation Research منتشر شده است، نشان دهنده یک گام بالقوه حیاتی در مبارزه با زوال عقل است.
نتایج کلیدی
دانشمندان دریافتند که سیلدنافیل توانایی افزایش جریان خون در عروق بزرگ و کوچک مغز را دارد که با سونوگرافی و اسکن MRI اندازه گیری شد. این واکنش جریان خون به دی اکسید کربن را افزایش داد که نشان دهنده بهبود عملکرد عروق مغزی است.
علاوه بر این، سیلدنافیل همراه با سیلوستازول باعث کاهش مقاومت عروق خونی در مغز شد.
با این حال، مشخص شد که سیلدنافیل در مقایسه با سیلوستازول عوارض جانبی کمتری ایجاد می کند، به ویژه اسهال کمتر اتفاق می افتد.
دکتر دکتر گفت: این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد سیلدنافیل وارد رگ های خونی در مغز افراد مبتلا به این بیماری می شود و جریان خون و پاسخگویی این رگ های خونی را بهبود می بخشد. آلستر وب، دانشیار مرکز ولفسون برای پیشگیری از سکته مغزی و زوال عقل، دانشگاه آکسفورد.
او ادعا کرد که این عوامل با آسیب مزمن به رگ های خونی کوچک در مغز، یکی از شایع ترین علل زوال عقل عروقی مرتبط است. دکتر می افزاید: «این نشان دهنده پتانسیل این داروی قابل تحمل و به طور گسترده در دسترس برای جلوگیری از زوال عقل است که باید در مطالعات بزرگتر آزمایش شود. وب اضافه شد.
این گزارش خاطرنشان کرد که در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای دمانس عروقی وجود ندارد. با این حال، وی ادعا کرد که آسیب مزمن به عروق خونی کوچک در مغز تنها علت اصلی این بیماری نیست، زیرا همچنین مسئول 30 درصد از سکته‌های مغزی و 80 درصد از خونریزی‌های مغزی است.
مطالعه OxHARP شامل 75 شرکت کننده بود که دچار سکته مغزی خفیف شده بودند و علائم بیماری عروق کوچک خفیف تا متوسط را نشان دادند.
هر شرکت کننده سیلدنافیل، دارونما و سیلوستازول – دارویی مشابه – را در مدت سه هفته دریافت کرد. برای ارزیابی اثرات دارو، این مطالعه آزمایش‌های فیزیولوژیکی قلبی عروقی، سونوگرافی و اسکن‌های MRI عملکردی را انجام داد.