داکار، سنگال — Nevielle Leinyuy پس از آموزش پرستاری، تقریباً یک دهه به عنوان مسئول پذیرش در کامرون کار کرد زیرا نتوانست شغلی با درآمد خوب در زمینه پزشکی پیدا کند. او سال گذشته از جستجو منصرف شد. او برای یک برنامه پرستاری در کانادا درخواست داد و اکنون با همسر و فرزندانش در آنجا زندگی می کند.
لینیوی 39 ساله گفت: «آنها از کامرون ما را می دزدند. ما می‌خواهیم در کامرون کار کنیم، اما نمی‌توانیم در آنجا پولی به دست آوریم، بنابراین باید به دنبال گزینه‌های دیگری باشیم.»
کامرون یکی از پایین‌ترین نسبت‌های نیروی کار بهداشتی سرانه در جهان را دارد. ژاک فام ندونگو، وزیر آموزش عالی، گفت که حدود یک سوم پزشکانی که سال گذشته از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل شده اند، کشور را ترک کرده اند.
بسیاری از پزشکان و پرستاران کشور غرب آفریقا را ترک می کنند تا مشاغل پردرآمدتری در اروپا و آمریکای شمالی پیدا کنند. مانند کامرون، کانادا نیز زبان های انگلیسی و فرانسوی را به عنوان زبان رسمی دارد.
Leinyuy گفت که او به عنوان یک پرستار در کامرون ماهانه 60000 فرانک CFA یا کمتر از 100 دلار درآمد داشت.
او گفت: “تصور کنید یک پدر با سه فرزند و یک همسر با این کار چه می کند.” اجاره خانه من تنها 40000 فرانک (66 دلار) بود.
کامرون تنها کشور جنوب صحرا نیست که دستمزدهای پایین آن کارکنان پزشکی را مجبور به ترک آن کرده است.
در حالی که بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2023، تعداد کارکنان بهداشتی در چندین کشور به دنبال همه‌گیری کووید افزایش یافته است، نزدیک به 75 درصد از کشورهای آفریقایی هنوز از کمبود پرسنل پزشکی رنج می‌برند و تعداد زیادی از کارکنان بهداشتی که به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند آنجا کار میکند.
ماتشیدیسو موتی، مدیر منطقه ای سازمان جهانی بهداشت در آفریقا گفت که کمبود کارکنان بهداشتی، مبارزه با مرگ و میر کودکان و بیماری های عفونی و همچنین ارائه خدمات ضروری مانند واکسیناسیون را دشوار می کند.
بر اساس آخرین داده های سازمان جهانی بهداشت، در کامرون، کمتر از هفت پرستار در هر 10000 نفر وجود دارد. در نیجریه همسایه این مقدار بیش از دو برابر و در کانادا حتی 14 برابر بیشتر است.
Marie-Pier Burelle، سخنگوی Health Canada، به آسوشیتدپرس گفت که کانادا با کمبود نیروی کار مراقبت های بهداشتی مواجه است. طبق آمار کانادا، بیش از 30000 موقعیت شغلی پرستاری در این کشور خالی است.
بورل گفت که کانادا به آیین نامه رفتار سازمان جهانی بهداشت پایبند است تا اطمینان حاصل شود که استخدام کارگران از خارج از کشور به صورت اخلاقی انجام می شود. طبق آئین نامه رفتار سازمان جهانی بهداشت، استخدام اخلاقی همچنین شامل تقویت سیستم های بهداشتی کشورهای در حال توسعه است که با کمبود پرسنل پزشکی دست و پنجه نرم می کنند.
در اواخر سال گذشته، دولت کانادا حدود 2.2 میلیون دلار به وزارت بهداشت کامرون اهدا کرد و تجهیزات پزشکی و تجهیزات نظارتی را به عنوان بخشی از ابتکار عمل جهانی واکسن کانادا ارائه کرد.
اما چنین سرمایه گذاری هایی بسیار کمتر از آنچه مورد نیاز است است.
دکتر کامرون گفت که دولت کامرون سالانه حدود 100 پزشک را برای جمعیتی حدود 28 میلیون نفر استخدام می کند. پیتر لوئیس ندیفور، معاون رئیس شورای پزشکی کامرون. او گفت که این آمار در بخش خصوصی حتی کمتر است.
برای مقایسه: طبق گفته مقامات بهداشتی محلی، در استان نوا اسکوشیا کانادا، که جمعیت آن کمتر از یک میلیون نفر است، سال گذشته حدود 155 پزشک استخدام شدند.
ندیفور گفت که به عنوان رئیس یک کلینیک پزشکی خصوصی، شخصاً با مشکل مهاجرت کادر پزشکی از کامرون آشنا بود.
ندیفور گفت: «شخصاً هیچ جوانی را که معتقد است آینده‌اش در خارج از کشور است، دریغ نمی‌کنم. اما وقتی یک پزشک جوان که شما سه تا پنج سال از او مراقبت کرده‌اید و به او مسئولیت داده‌اید کشور را ترک میکند، این یک شکست بزرگ است.»
کمبود کارکنان بهداشتی تنها بخشی از بحران بهداشتی فعلی در کامرون است.
به گفته سازمان ملل متحد، بیش از 210 مرکز بهداشتی دیگر کارایی ندارند زیرا توسط کارکنان پزشکی در جریان درگیری جدایی طلبانه در غرب کشور ویران شده یا مورد بی توجهی قرار گرفتند. این درگیری در سال های اخیر به قیمت جان هزاران نفر تمام شده است.
وزارت بهداشت کامرون به سوالات در مورد تعداد بالای کارکنان بهداشتی که کشور را ترک می کنند پاسخی نداد.
تومنتا کندی، مشاور مهاجرت مستقر در کامرون، گفت که کانادا به یک مقصد جذاب تبدیل شده است زیرا آژانس های کانادایی پزشکان و پرستاران محلی را هدف قرار می دهند. روابط خانوادگی در خارج از کشور نیز نقش داشت.
برنامه های مهاجرتی دولت کانادا مانند برنامه کارگران ماهر فدرال یا اکسپرس اینتری به طور فزاینده ای فعال می شوند. طبق آخرین گزارش این برنامه، کامرونی‌ها از جمله ملیت‌هایی هستند که بیشتر برای اکسپرس اینتری درخواست می‌دهند.
در مجموع، بیش از 1800 مقیم دائم جدید از کشورهای دیگر برای کار به عنوان پرستار در سال 2022 وارد کانادا شدند.
اینس کینگ، 30 ساله، یک تکنسین پزشکی از دوآلا، امیدوار است که به آنها بپیوندد. با اینکه دو مدرک فوق لیسانس در رشته های ویروس شناسی و میکروبیولوژی دارد، اما چهار سال است که به عنوان کارآموز بدون قرارداد کار می کند و کمتر از 200 دلار در ماه درآمد دارد. او درباره فرصت های آموزشی در کانادا از یکی از همکارانش شنید.
کینگو گفت: “وقتی کانادا درهای خود را باز کرد، تمام تمرکز من بر رسیدن به آنجا بود.”___
آسوشیتدپرس از این لایحه بودجه ای برای گزارش جهانی در مورد سلامت و توسعه در آفریقا دریافت خواهد کرد و تراست بنیاد ملیندا گیتس AP تنها مسئول تمام محتوا است. شما می توانید آنها را اینجا پیدا کنید هنجارها برای همکاری با موسسات خیریه، لیستی از حامیان و مناطق خدماتی تامین شده را می توانید در زیر مشاهده کنید AP.org.