ویلاهرموسا، مکزیک – VILLAHERMOSA، مکزیک (AP) – “در اینجا دوباره می رویم.”
صورت ینسکا گارسیا با گفتن این حرف درهم رفت و سرش را بین دستانش فشار داد.
از زمان فرار بحران در ونزوئلا در ژانویه 23 ساله از طریق جنگل دارین گپ کلمبیا و پاناما را از هم جدا می کندبه سختی از ربوده شدن توسط یک کارتل مکزیکی جان سالم به در برد و ماه ها منتظر یک وقت پناهندگی در ایالات متحده بود که هرگز نیامد. او سرانجام در ماه می از مرز ایالات متحده و مکزیک عبور کرد، اما توسط مقامات آمریکایی اخراج شد.
حالا او پس از اینکه مقامات مهاجرت مکزیکی او را با اتوبوس به ویلاهرموسا در حال غرق شدن بردند و به خیابان انداختند، به جنوب مکزیک بازگشته بود.
گارسیا که در پناهگاه مهاجران نشسته است، می گوید: «من ترجیح می دهم 10000 بار از دارین گپ عبور کنم تا از مکزیک عبور کنم.
او یک کیسه زیپلاک مچاله شده حاوی کارت شناسایی ونزوئلا، یک دستگاه استنشاق و یک سیب – چند دارایی باقیمانده او – را در دست گرفت.
اما با افزایش فشار ایالات متحده برای جلوگیری از رفتن میلیون ها انسان آسیب پذیر به شمال، مقامات مکزیکی فاقد منابع مالی برای اخراج آنها هستند. بنابراین آنها از یک تاکتیک ساده اما سخت استفاده می کنند: آنها مهاجران را فرسوده می کنند تا زمانی که تسلیم شوند.
این بدان معناست که مهاجران در اینجا در هاله ای از ابهام باقی می مانند در حالی که مقامات آنها را در سراسر کشور و در شهرهای جنوبی مکزیک ویلاهرموسا و ویلاهرموسا جمع آوری می کنند. تاپاچولا. برخی از آنها تا شش بار سوت زدند.
رئیس جمهور مکزیک آندرس مانوئل لوپز اوبرادور روز دوشنبه گفت که این سیاست از مهاجران محافظت می کند.
لوپز اوبرادور در نشست روزانه خود در پاسخ به سوال آسوشیتدپرس گفت: برای ما بسیار مهم است که مهاجران را در جنوب شرقی نگه داریم زیرا عبور از شمال بسیار خطرناک است.
اما این اقدامات مهاجران، از جمله زنان باردار و کودکان را مجبور می‌کند تا به موقعیت‌های مخاطره‌آمیزتری برسند. این احتمال وجود دارد که چنین باشد تحلیلگران می گویند محدودیت های جدید پناهندگی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا.
اقدامات مکزیک رکود در ورود به مرز ایالات متحده و مکزیک را توضیح می دهد 40 درصد کاهش یافت از بالاترین رکورد در دسامبر و تا بهار ادامه یافت. داده های آژانس مهاجرت این کشور نشان می دهد که این همزمان با افزایش تعداد مهاجرانی است که بدون مجوز قانونی در مکزیک اقامت می کنند. مقامات ایالات متحده این را در درجه اول به هوشیاری مکزیکی ها در نزدیکی ایستگاه های قطار و پست های بازرسی بزرگراه نسبت می دهند.
خوسو مارتینز، روانشناس در تنها پناهگاه مهاجران ویلاهرموسا، واحه صلح آمپاریتو روح القدس، گفت: مکزیک دیوار است. معیار بایدن اگر مقامات ایالات متحده بر این عقیده باشند که روند پناهندگی را متوقف کند مرز جنوبی غرق شده است.
این پناهگاه کوچک از زمانی که دو سال پیش دولت مکزیک شروع به عقب راندن مردم کرد، مملو از جمعیت بوده است. ماه گذشته، 528 نفر در آنجا اسکان داده شدند.
مارتینز پرسید: “اگر افراد بیشتری بیایند، چه خواهیم کرد؟” “هر بار که ایالات متحده کاری برای تقویت مرز شمالی انجام می دهد، ما به طور خودکار می دانیم که توده های مردم به Villahermosa می آیند.”
مهاجران به سمت شمال شهر مکزیکوسیتی پیاده می شوند یا با اتوبوس می روند یک قرار ملاقات برای درخواست پناهندگی از طریق برنامه گمرک و حفاظت از مرز ایالات متحده، CBP One. اما اکثر آنها هرگز به اندازه کافی به سمت شمال نمی روند تا شرایط مکانی برنامه را برآورده کنند.
پست های بازرسی در بزرگراه ها در جنوب مکزیک قرار دارند. سربازان مسلح مهاجران را از اتوبوس‌ها می‌کشند و آنها را که با پای پیاده در کنار جاده‌ها و کوه‌های اطراف جمع‌آوری می‌کنند. از بین دوجین مهاجری که توسط AP مصاحبه شده است، همه گفتند که توسط پلیس یا مقامات مهاجرت مکزیکی برای ادامه سفرشان باج گرفته شده اند. پس از دو یا سه بار پرداخت مبالغ هنگفت، خانواده ها بی چیزی ماندند. سپس آنها را با اتوبوس به جنوب بردند، جایی که بیشتر آنها در خیابان رها شدند.
مقامات مکزیکی این بازداشت های موقت را “عملیات نجات بشردوستانه” توصیف می کنند.
اما کیلی بولانوس ونزوئلایی می گوید هیچ چیز انسانی در آنها وجود ندارد. او و چهار فرزندش شش بار به جنوب مکزیک فرستاده شدند. مادر مجرد 25 ساله خواهان پناهندگی است تا دختر چهار ساله اش تحت درمان سرطان خون قرار گیرد. برای آنها قابل دسترس نیست در ونزوئلا
او چند روز قبل در ایالت شمالی چیهواهوا دستگیر شده بود. به گفته وی، او توسط پرسنل نظامی در مقابل چشمان کودکان گریانش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس برای سفر دو روزه به ویلاهرموسا سوار اتوبوس شد.
«وقتی چهار فرزند دارید چطور می توانید بدوید؟ بولانوس گفت این امکان پذیر نیست.
خانواده بیرون از ایستگاه اتوبوس ویلاهرموسا در کنار سایر مهاجران روی جعبه های مقوایی خوابیدند. پاهای بولانیو هنوز کبود بود. اما او قصد داشت هفتمین تلاش خود را برای حرکت به شمال انجام دهد. او جای دیگری برای رفتن ندارد.
او افزود: “می دانم که روزی این همه تلاش ارزشش را خواهد داشت.”
به نظر می رسد تاکتیک های مکزیک راهی برای راضی کردن ایالات متحده باشد آمریکای لاتین تحت فشار کشورها باید مهاجرت را کند کنند و در عین حال نتوانستند سیستم مهاجرتی خود را اصلاح کنند، که اکثر آمریکایی ها می گویند این سیستم خراب است. رئیس جمهور آینده پاناما دارد قول داد که عبور از شکاف دارین را مسدود کند، در حالی که پس از آن بایدن انتقادات از رئیس جمهور السالوادور را کاهش داد او مهاجرت را کاهش داد.
زمانی که بایدن هفته گذشته محدودیت‌های جدید خود را اعلام کرد، گفت که به دلیل توافقی که با رئیس جمهور (لوپز) اوبرادور انجام دادم، مهاجرت به مرزها را به شدت کاهش داده است. او همچنین گفت که قصد دارد به آن ملحق شود رئیس جمهور آینده کلودیا شینبام در مورد مسائل مرزی
اما مایکل شیفتر، کارشناس ارشد گفتگوی بین آمریکایی، گفت که چنین اقداماتی تنها یک راه حل کوتاه مدت است و نخواهد بود. علل اصلی مهاجرت.
شیفتر گفت: “آنها می گویند این یک چالش منطقه ای است که همه ما باید با هم با آن روبرو شویم و این درست است.” “مشکل این است که اگر ایالات متحده نتواند به امور خود سر و سامان دهد، این سیگنالی را به دولت های دیگر ارسال می کند که “چرا باید با آنها کار کنیم در حالی که خود ایالات متحده نمی تواند مشکل را حل کند؟”
برخی از پناهجویان گفتند که مایلند از “رویای آمریکایی” خود دست بکشند، اما نمی توانند کشور را ترک کنند زیرا نمی توانند به کنسولگری خود دسترسی داشته باشند یا پولشان تمام شده است.
گروهی از مهاجران باید از اتوبوس پیاده می شدند و از مقامات درخواست می کردند که به آنها کمک کنند تا به ونزوئلا برگردند درست قبل از اینکه به جنوب بازگردند.
ما فقط می خواهیم به سفارت در مکزیکو سیتی برویم. فابیانا بلیزار 30 ساله پس از بازگرداندن از شمال مکزیک یک روز قبل به مقامات گفت. ما دیگر نمی‌خواهیم اینجا باشیم.»
صبح روز بعد آنها شروع به سفر در همان مسیر کردند.
برخی دیگر گفتند که سعی می کنند قبل از حرکت در شهر کار و مکانی برای خواب پیدا کنند.
لوپز اوبرادور روز دوشنبه گفت که به مهاجران در جنوب پیشنهاد کار داده می شود، اما تعداد کمی از افراد خوش شانس در شرایط نامطمئنی زندگی می کنند. یک مهاجر برای 12 ساعت کار زیر آفتاب سوزان در مزرعه انبه روزی 25 دلار دستمزد می گرفت. دیگری گفت که کارفرمایان سعی کردند او را مجبور به کار جنسی کنند.
برخی دیگر مجبور می شوند مسیرهای خطرناک تری را در پیش بگیرند و به دامان مافیا بیفتند ربودن مهاجران.
با اولین نشانه چشمک زن، الکساندر آمادور 27 ساله هندوراسی پشت درختی پنهان شد و در سایه هایی که جاده بین ایالت های وراکروز و تاباسکو مکزیک را پوشانده بود، پناه گرفت.
آمادور و دو همراهش به مدت 10 ساعت سفر کردند و به جنگل دویدند تا از تلاش مقامات برای ردیابی آنها در طول بزرگراه فرار کنند. هندوراسی ها پس از دو بار بازگشت به جنوب مکزیک در طول سفر با اتوبوس خود، این تنها راهی بود که می توانستند به آن فکر کنند.
اما آنها هم از پلیس مکزیک و هم از کارتل ها می ترسیدند. سال گذشته امنیت در ایالت های جنوبی مکزیک مانند تاباسکو و چیاپاس با مبارزه کارتل ها برای کنترل افزایش یافته است از طریق مسیرهای پرسود مهاجر.
«اینجا نمی توانی به کسی اعتماد کنی. همه چیز برای تو خطر است.
___
ماریا ورزا، خبرنگار آسوشیتدپرس در مکزیکوسیتی در این گزارش مشارکت داشت.