TIARET، الجزایر – شورش های خشونت آمیزی در یک شهر بیابانی خشکسالی الجزایر در آخر هفته گذشته پس از ماه ها کمبود آب آغاز شد که باعث خشک شدن شیرها شد و ساکنان برای تهیه آب برای خانواده های خود در صف ایستادند.
بر اساس تصاویر و ویدئوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی، در تیارت، یک شهر کمتر از 200 هزار نفری در مرکز الجزایر که در 250 کیلومتری جنوب غربی الجزایر واقع شده است، معترضانی که کلاه بر تن داشتند، لاستیک خودروها را آتش زدند و سنگرهای موقتی ایجاد کردند که در اعتراض به جیره بندی آب، جاده ها را مسدود کردند.
این ناآرامی ها به دنبال درخواست های رئیس جمهور عبدالمجید تبون برای پایان دادن به این درد و رنج بود. او در یک نشست وزیران هفته گذشته، از کابینه خود درخواست کرد که “اقدامات اضطراری” در تیارت اتخاذ کند. چند وزیر بعداً به آنجا فرستاده شدند تا «از مردم عذرخواهی کنند» و قول دادند که منابع آب آشامیدنی بازیابی شود.
شورش زمانی رخ می دهد که تبون انتظار می رود برای دور دوم نامزد شود به عنوان رئیس جمهور کشور نفت خیز – بزرگترین در آفریقا از نظر مساحت. شمال آفریقا یکی از مناطقی است که بیشترین تأثیر را از تغییرات آب و هوایی دارد. خشکسالی چند ساله، مخازن مهم آب را تخلیه کرده و میزان بارندگی را که برای دوباره پر کردن آنها استفاده می شد، کاهش داده است.
این منطقه که در یک فلات بیابانی مرتفع نیمه خشک قرار دارد و به طور فزاینده ای از گرمای شدید رنج می برد، آب خود را از سه مخزن می گیرد که با افزایش دما و بارندگی کمتر در حال کاهش هستند. مهندس کشاورزی سعید اواراد گفت که مخازن به دلیل “تلفات حجمی” عملکرد کمتری دارند و تنها 20 درصد ظرفیت خود را دارند.
وی افزود: سال هاست که سفره های زیرزمینی منطقه به دلیل کمبود بارندگی تکمیل نشده است.
راه حل بلندمدت الجزایر این خواهد بود که آب از سدهای بزرگتر در شمال و جنوب تیارت لوله شود و به منابع جایگزین، از جمله کارخانه های آب شیرین کن که این کشور در آنها سرمایه گذاری زیادی کرده است، روی آورد.
اما در این میان، مقامات در تلاش برای واردات آب از منابع مجاور هستند. کوسایدر، شرکت دولتی که مسئول زیرساخت های آبی منطقه است، امیدوار است خطوط لوله جدیدی را تا ژوئیه تکمیل کند تا آب زیرزمینی را از چاه هایی در فاصله 20 مایلی (32 کیلومتری) به تیارت برساند. یک مقام شرکت که مجاز به صحبت در مورد این موضوع نیست به آسوشیتدپرس گفت تا آن زمان، این شرکت مخازن بزرگ آب را با کامیون به شهر منتقل می کند.
او گفت: «تیارت و سه منطقه اطراف ماه‌هاست که از این کمبود آب رنج می‌برند. اگرچه آرامش بازگشته است، اما اوضاع همچنان متشنج است.»
اخبار تنش‌ها در رسانه‌های اجتماعی پخش شد، اما در الجزایر توجه کمی به خود جلب کرد، زیرا بسیاری از روزنامه‌ها و کانال‌های تلویزیونی به درآمدهای تبلیغاتی دولت متکی هستند. آزادی مطبوعات در کشور به طور فزاینده ای محدود شده است و در سال های اخیر روزنامه نگاران زندانی شده است.