بوگوتا کلمبیا — کلمبیا روز یکشنبه اولین سالگرد نجات چهار کودک بومی را جشن گرفت که از سقوط هواپیما در جنگل های آمازون جان سالم به در بردند. عملیات نجات توجه جهانیان را به خود جلب کرد. مراسم کوچکی در یک پایگاه نظامی در بوگوتا برگزار شد که نشان‌دهنده اتحاد عاطفی بین سربازان و داوطلبان بومی بود.
اما این چهار کودک که یک سال پیش پس از 40 روز در یک منطقه دورافتاده از جنگل های بارانی پیدا شدند، همچنان با آینده نامعلومی روبرو هستند زیرا مقامات منتظر تصمیم کارگر پرونده در مورد تعیین حضانت هستند.
خواهران و برادران قبیله هویتوتو کلمبیا 13، 9، 4 و 11 ماه داشتند که هواپیمای تک موتوره ای که آنها با آن سفر می کردند به سایبان جنگل های بارانی برخورد کرد و مادرشان ماگدالنا موکوتوی و دو بزرگسال دیگر را که در هواپیما بودند کشته شدند. این گروه از دهکده کوچک آراراکوارا در اعماق آمازون کلمبیا به سمت شهر سن خوزه دل گواویار در حال حرکت بودند.
روز یکشنبه، موسسه رفاه خانواده کلمبیا عکسی از چهار کودک با صورت های تار را در حساب کاربری X خود (توئیتر سابق) منتشر کرد و بیانیه ای منتشر کرد و گفت که آنها سالم هستند و با موفقیت تحت مراقبت دولت رشد می کنند.
خواهر و برادر موکوتوی اکنون روزهای خود را با لذت بردن از زندگی و یادگیری می گذرانند. آنها توسط یک تیم متخصص در امور قومی همراهی می شوند و متعهد هستند تا زمانی که از قلمرو خود دور هستند، آداب و رسوم خود را از دست ندهند.
این خواهر و برادر قبل از اینکه در 9 ژوئن توسط تیمی از نیروهای ویژه و داوطلبان بومی پیدا شوند، با میوه ها و دانه های جنگل های بارانی زندگی می کردند. آنها سه هفته را صرف جستجوی زمین های سخت اطراف محل سقوط هواپیما کردند و از سگ های مواد یاب و هلیکوپترها برای جستجوی کودکان استفاده کردند.
با این حال، پس از نجات آنها، اختلافاتی در مورد حضانت بچه ها شروع شد، که طی آن پدربزرگ و مادربزرگ مادری، شریک زندگی مادر متوفی، مانوئل رانوک، را گرفتند.
رانوک پدر بیولوژیکی دو فرزند کوچکتر، تین و کریستین است. و او چندین سال قبل از سقوط با دو فرزند بزرگتر و مادرشان زندگی کرد.
Ranoque در آگوست سال گذشته به اتهام آزار جنسی یکی از کودکان قبل از تصادف به زندان افتاد.
در ماه اکتبر، دادستان کلمبیایی رانوک را به سوء استفاده جنسی از یک خردسال متهم کرد. Ranoque این اتهام را رد می کند و می گوید که قصد دارد آن را در محاکمه آینده به چالش بکشد.
روز یکشنبه، برخی از بستگان کودکان موکوتوی نیز به سربازان و داوطلبانی که در عملیات نجات عملیات امید در سال گذشته شرکت داشتند، پیوستند. آنها صدای توده ای را شنیدند، در یک کباب با تیم نجات شرکت کردند و به طور خلاصه با مطبوعات محلی صحبت کردند.
فاطیما والنسیا، مادربزرگ کودکان، به شبکه تلویزیونی کلمبیایی کاراکول تی وی گفت: «من ناراحتم چون هنوز با بچه ها نیستم. “اما من از کسانی که به ما کمک کردند او را نجات دهیم بسیار سپاسگزارم.”