ظهور راست افراطی در فرانسه انتخابات پارلمان اروپا به طور کلی انتظار می رفت. با این حال، آنچه بعداً اتفاق افتاد اینطور نبود.
امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه انتخابات زودهنگام پارلمانیاو گفت که نمی تواند واقعیت سیاسی جدید را نادیده بگیرد، پس از اینکه حزب طرفدار اروپایی او شکستی تحقیرآمیز را متحمل شد و انتظار می رفت کمتر از نیمی از حمایت مجلس ملی مارین لوپن را دریافت کند.
او امیدوار است که رای دهندگان برای مهار راست افراطی در انتخابات ملی متحد شوند نه در اروپایی ها.
اما تصمیم روز یکشنبه برای انحلال پارلمان و فرستادن رای‌دهندگانی به پای صندوق‌های رای که فقط نارضایتی خود را از سیاست‌های مکرون ابراز کرده بودند، اقدامی مخاطره آمیز بود که می‌تواند منجر به از دست دادن قدرت راست افراطی فرانسه برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم شود. یک دولت
ماکرون، سه سال تا دومین و آخرین دوره ریاست جمهوری او باقی مانده استسپس باید راهی برای همکاری با نخست وزیری از حزبی بیابد که عمیقاً اکثر سیاست های او را رد می کند.
در اینجا نگاهی به دلایل این حرکت می اندازیم.
انتظار می رود که حزب راست افراطی Rassemblement National به رهبری جردن باردلا 28 ساله بیشترین کرسی های فرانسه را در پارلمان اروپا به دست آورد – احتمالاً 30 کرسی از 81 کرسی. بر اساس شمارش اولیه، آنها بیش از 30 درصد آرای فرانسوی ها را به دست آوردند.
این نقطه برجسته یکی خواهد بود کمپین تغییر نام تجاری هدف از این کمپین جلب نظر رای دهندگان میانه رو پس از دهه ها اظهارات نژادپرستانه و ضدیهودی توسط رهبری حزبی بود که در آن زمان به نام جبهه ملی شناخته می شد.
حزب رنسانس ماکرون، طبق برآوردهای اخیر، کمتر از 15 درصد آرا را به خود اختصاص داده است – درست جلوتر از سوسیالیست ها، که رئیس جمهور فرانسه فکر می کرد در اولین انتخابش به عنوان رئیس جمهور در سال 2017 از صحنه سیاسی خارج شده است.
حزب چپ‌گرای «لا فرانس غریزه» با حدود 10 درصد آرا در جایگاه چهارم و حزب محافظه‌کار «جمهوری‌ها» حدود 7 درصد آرا می‌توانند در جایگاه چهارم قرار گیرند.
حزب میانه رو ماکرون بزرگترین حزب در مجلس ملی، مجلس سفلی پارلمان بود، اما اکثریت خود را در سال 2022 از دست داد و قانونگذاران را مجبور کرد با سیاستمداران چپ و راست برای تصویب پیش نویس قوانین همکاری کنند.
با توجه به پیروزی قاطع راست افراطی در انتخابات اروپا ماکرون دستیاران او گفتند که او این انتخابات را نامگذاری کرد زیرا نگران بود که نتایج به فلج شدن قوه مقننه منجر شود و او را سه سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری بعدی در سال 2027 به یک بیگانه سیاسی تبدیل کند.
یائل براون-پیوت، رئیس مجلس ملی نیز گفت که رئیس جمهور می خواهد نشان دهد که پاسخگوی رأی دهندگان است. براون-پیوت روز دوشنبه گفت: «بیش از حد به ما گفته می‌شود که گوش نمی‌دهیم، از مردم جدا شده‌ایم، و در اینجا رئیس‌جمهور پس از رای بسیار واضح فرانسوی‌ها تصمیم گرفت.
استفان سژورنه، وزیر امور خارجه فرانسه گفت تصمیم ماکرون برای برگزاری انتخابات جدید یک «حرکت پوکر» نیست. اما با وجود یک چپ عمیقاً تقسیم شده و میلیون‌ها رای‌دهنده که دیگر مرعوب سیاست «مجمع ملی» نیستند، اتکا به خیزش مردمی علیه راست افراطی سه هفته قبل از انتخابات، کاری پرخطر است.
راهپیمایی ملی با آنها دستور کار ضد مهاجرتلوپن در حال حاضر قویاً تثبیت شده است و بزرگترین گروه اپوزیسیون پارلمانی در مجلس سفلی را نمایندگی می کند، پس از اینکه پدرش ژان ماری لوپن در سال 2002 این کار را انجام داد، دو بار به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری راه یافت. استراتژی عادی سازی نتیجه داد و حزب وارد جریان اصلی شد و شبکه ای قوی از مقامات در سراسر فرانسه ایجاد کرد.
نظام دو دوری انتخابات پارلمانی از لحاظ تاریخی، دستیابی به میدان را برای احزاب افراطی دشوار کرده است، زیرا احزاب جریان اصلی با یکدیگر همکاری می کنند تا احزاب حاشیه ای را منزوی کنند. اما این استراتژی ممکن است این بار کارساز نباشد. در انتخابات سراسری گذشته، حزب لوپن بیش از ده برابر پنج سال پیش از آن کرسی کسب کرد.
فرانسوا رافین، سیاستمدار چپ افراطی، از همه سیاستمداران چپ، از جمله سبزها، خواست تا زیر پرچم “جبهه مردمی” متحد شوند. او در پلتفرم اجتماعی X نوشت: «برای جلوگیری از بدترین، برای پیروزی.» سایر چپ‌ها همکاری مشابهی را پیشنهاد کردند.
با این وجود، رافائل گلوکسمن، کاندیدای پیشرو سوسیالیست ها، ماکرون را متهم کرد که به خواسته های Rassemblement National برای انحلال مجلس ملی تسلیم شده است. او گفت که این اقدام «لکه‌ای دیگر بر دوره پنج ساله ریاست جمهوری امانوئل مکرون» باقی خواهد ماند و رئیس‌جمهور فرانسه را به انجام یک بازی «بسیار خطرناک» متهم کرد.
لوپن گفت پس از دستگیری ماکرون “آماده تغییر کشور” است.
او به هواداران حزب در پاریس گفت: «ما آماده اعمال قدرت هستیم اگر مردم فرانسه در این انتخابات پارلمانی آینده به ما اعتماد کنند.
برای سال ها، لوپن چهره Rassemblement National بود. با این حال، او در انتخابات اروپا استعفا داد و راه را برای باردلا باز کرد. رهبر حزب لوپن اکنون او را به قدرت رسانده است.
باردلا پس از ارتقای مهارت های سیاسی خود به عنوان رئیس شاخه جوانان حزب، به سرعت به اوج رسید. اگرچه او مراقب بود که لوپن را تحت الشعاع قرار ندهد، اما محبوبیت او به ویژه در بین جوانان به سرعت در حال افزایش است.
در مسیر مبارزات انتخاباتی، باردلا اغلب مانند یک ستاره راک مورد استقبال قرار می‌گرفت و انبوهی از طرفداران فریاد می‌کشیدند که امیدوار بودند فرصتی برای بوسیدن او یا رفتن به خانه با یک سلفی وجود داشته باشد.
اگر حزب یا ائتلاف دیگری اکثریت کرسی ها را در انتخابات عمومی به دست آورد، ماکرون مجبور می شود از آن اکثریت جدید نخست وزیری را منصوب کند.
در چنین شرایطی – که در فرانسه “همزیستی” نامیده می شود – دولت سیاست های داخلی را اجرا می کند که از برنامه های رئیس جمهور منحرف می شود. با این حال، رئیس جمهور فرانسه بر سیاست خارجی و دفاعی این کشور تأثیر خواهد گذاشت. چنین ترتیبی می تواند فرانسه را عملاً غیرقابل کنترل کند.