آژیتاتور برگزیت که هشتمین نامزدی خود را برای دفتر نماینده بریتانیا اعلام کرد

لندن:

نایجل فاراژ، که روز دوشنبه هشتمین نامزدی خود را برای پارلمان بریتانیا اعلام کرد، خود را از یک فعال حاشیه‌ای بدبین به اروپا به چهره‌ای جذاب تبدیل کرده است که به دنبال «تغییر شکل دادن» سیاست جناح راست بریتانیا است.

نماینده سابق پارلمان اروپا (MEP) 60 ساله، پیش از اینکه اخیراً به عنوان مجری در کانال تلویزیونی نوظهور جناح راست GB News مشغول به کار شود، نیروی محرکه رأی برگزیت بریتانیا در سال 2016 بود.

فاراژ، یکی از حامیان سرسخت دونالد ترامپ که به او لقب «آقای. برگزیت یک چهره قطبی مشابه در بریتانیا است که ظاهراً توسط حامیان و مخالفان به یک اندازه مورد علاقه و نفرت است.

او به عنوان یکی از مؤثرترین ارتباطات و مبارزان بریتانیا در نظر گرفته می شود و تصمیم او برای نامزدی در انتخابات سراسری 4 ژوئیه برای یک حوزه حامی اتحادیه اروپا در کلاکتون، جنوب شرقی انگلیس، تهدیدی ویژه برای حزب محافظه کار حاکم در حال مبارزه است.

همچنین پس از اینکه او در ابتدا گفت که دیگر تلاش نخواهد کرد نماینده مجلس شود، این یک چهره دراماتیک است.

این هشتمین تلاش ناموفق قبلی او برای عضویت در پارلمان بریتانیا است.

نامزدی فاراژ به عنوان یک تقویت بزرگ برای حزب پوپولیستی اصلاحات بریتانیا تلقی می شود که بر اساس یک پلتفرم طرفدار برگزیت، ضد مهاجرت و ضد نت صفر مبارزه می کند و تهدید می کند که محافظه کاران را از حمایت جناح راست محروم می کند.

این می تواند به حزب اصلی اپوزیسیون کارگر، که نظرسنجی ها نشان می دهد در مسیر پیروزی در انتخابات است، کمک کند و پس از آن فاراژ را در موقعیتی قوی قرار دهد.

از سوی دیگر، اگر حزب کارگر از انتظارات خارج شود، او می تواند به یک پادشاه بالقوه در تجارت اسب برای یک دولت ائتلافی تبدیل شود.

فاراژ به ساندی تایمز گفت که او به دنبال “تسلط” طولانی مدت محافظه کاران است و برنامه خود را با تلاش های دهه 1990 برای تغییر شکل حزب محافظه کار کانادا مقایسه کرد.

او به روزنامه گفت: «من می‌خواهم راست میانه را متحول کنم.

'هر مرد'

نایجل پل فاراژ، پدر چهار فرزند طلاق‌خورده و شراب‌جو که پدرش دلال سهام بود، روی کاغذ یک پوپولیست بعید است و به نظر می‌رسد که تجسم بسیاری از چیزهایی است که خودش آن را محکوم می‌کند.

این تاجر سابق کالا که تحصیل کرده خصوصی بود، بیست سال نماینده پارلمان اروپا در بروکسل بود، با این حال از اتحادیه اروپا که حقوق او را پرداخت می کرد و مرتباً به «سیاستمداران حرفه ای» و «نخبگان جهانی» حمله می کرد، انتقاد کرد.

حامیان او از او به عنوان یک “همه” صراحتا سخن می گویند، اما مخالفانش او را به ریاکاری متهم می کنند که در دست نژادپرستان و ایدئولوگ های افراطی راست بازی می کند.

اما فاراژ توانایی فوق‌العاده‌ای برای جلب توجه رسانه‌ها با سرمایه‌گذاری بر ناامیدی رای‌دهندگان راست‌گرا از نحوه رسیدگی به برگزیت دارد.

در سال 1985 او مجبور شد یک بیضه سرطانی را خارج کند. در سال 1366 پس از یک مهمانی شبانه با یک ماشین برخورد کرد و از ناحیه سر و پا آسیب جدی دید.

پس از بهبودی با پرستارش ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد.

مشخصات

پس از طلاق آنها در سال 1997، فاراژ برای دومین بار با کریستن مهر آلمانی ازدواج کرد که از او صاحب دو دختر شد. آنها در سال 2017 از هم جدا شدند.

در روز انتخابات عمومی در ماه مه 2010، هواپیمای سبکی که وی در آن حضور داشت، پس از گیر افتادن یک بنر تبلیغاتی در پروانه سقوط کرد.

او نسبتاً سالم فرار کرد. تنها چیزی که او رنج می برد شکستگی استخوان و پارگی ریه بود.

ظهور سیاسی فاراژ در سال 1993 آغاز شد، زمانی که بریتانیا فرآیند یکپارچگی عمیق‌تر اروپایی را تحت حزب حاکم محافظه‌کار آغاز کرد.

او به دلیل انزجار، محافظه‌کاران را ترک کرد تا یکی از بنیان‌گذاران حزب استقلال بریتانیا (UKIP) باشد و شش سال بعد در سن 35 سالگی به عضویت پارلمان اروپا انتخاب شد.

فاراژ دو بار رهبری UKIP را بر عهده داشت و در انتخابات پارلمان اروپا در سال 2014 به پیروزی بی سابقه ای دست یافت. با این حال، در طول سال ها او همچنین هفت تلاش ناموفق برای تبدیل شدن به یک نماینده بریتانیا انجام داد.

نتایج سال 2014 فشار بر دیوید کامرون نخست وزیر وقت را افزایش داد تا همه پرسی را برای عضویت در اتحادیه اروپا برگزار کند که در نهایت منجر به مرگ وی شود.

فاراژ از کمپین رسمی خروج از اتحادیه پیش از همه پرسی برگزیت کنار گذاشته شد. طرفداران ترک می ترسیدند که تصویر او باعث اختلاف بیش از حد شود.

اما زمانی که پوستر پناهجویان را با شعار «نقطه شکست» رونمایی کرد، او همچنان برجسته باقی ماند و فشارهای مداومی را بر مسئله مهاجرت وارد کرد و انتقادهای مداوم را برانگیخت.

در شکوه پیروزی خود، فاراژ از رهبری UKIP استعفا داد و ادعا کرد که ماموریتش به پایان رسیده است.

اما او به زودی به صحنه سیاسی بازگشت: در پاسخ به فلج سیاسی پیرامون خروج از اتحادیه اروپا، حزب برگزیت را تأسیس کرد و سپس به تغییر نام آن به حزب اصلاحات پس از خروج نهایی بریتانیا در سال 2020 کمک کرد.

(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)